Kunstgeschiedenis en ballet

Elly Spit woont in Egmond aan Zee. Ze bezoekt het Trefpunt al meer dan tien jaar. ‘Vroeger ging mijn man Joop daar elke week biljarten. Doordat ik hem wel eens ophaalde, ontdekte ik dat er ook cursussen werden gegeven en toen ik met mijn werk als pedicure stopte, heb ik me ingeschreven voor een cursus kunstgeschiedenis. Dat was ongelooflijk leuk! Het was een openbaring voor me om weer dingen te leren, mezelf te ontwikkelen. Alsof je op school zit; twee uur lang luisteren naar iemand die heel bevlogen over geschiedenis kan vertellen.’

Het is niet bij luisteren gebleven. Elly zat in haar jeugd op ballet en heeft veel gedanst, dus toen er een balletclub voor ouderen werd opgestart, wilde zij graag meedoen. ‘Bij ballet zag ik G weer, die ook bij kunstgeschiedenis zat. Zo krijg je aanspraak. Ik heb haar een keer gevraagd om mee te gaan naar een mooie expositie in Laren, en sindsdien gaan we regelmatig samen naar een museum of een dansvoorstelling.’

Weten dat je niet alleen bent

Na een hecht huwelijk van 53 jaar is Joop anderhalf jaar geleden overleden en nu staat Elly er alleen voor. ‘Dat is iets verschrikkelijks. Wij waren altijd samen, wij waren gewoon een heel goed koppel. Het gat dat hij nalaat! Zeg maar een krater!’ Het Trefpunt kan dat gat natuurlijk niet vullen, maar Elly benadrukt hoe belangrijk het wijkcentrum voor haar is: ‘Ik heb er zelfs een cursus rouwverwerking gevolgd! In een groep kun je altijd mensen vinden die op dezelfde golflengte zitten, contacten waar je steun aan hebt. Bovendien is het thuis heel stil. Niemand zegt wat tegen je. Bij het Trefpunt kom je andere mensen tegen en dan weet je weer dat je niet alleen bent. Het is een soort open huis, altijd gezellig, met mensen die koffie drinken, de krant lezen, biljarten. Je kunt even een praatje maken en dan ga je weer. Het is een plek waar ik altijd heen kan als ik eens wat heb. Dat geldt niet alleen voor mij, maar voor heel veel mensen. Ik vind het een pareltje!’

Elke dag iets te doen

Dat in corona-tijd ook de cursussen stil lagen, is moeilijk voor Elly. ‘Mijn agenda is leeg. Ik mis het ritme in de week. Zeker als je alleen bent, moet je zorgen dat je in beweging blijft. Je moet er zelf op uit gaan. Juist dan is het heel fijn om het Trefpunt te hebben: om naar een cursus te gaan, een kopje koffie te drinken, of als vrijwilliger te helpen bij de maandelijkse maaltijd.’ Elly helpt de tafels aantrekkelijk te dekken en het eten op te dienen. ‘Dan trek je een mooi jurkje aan, doet een paar bellen in je oren, en hup – dan gaan we wat ondernemen met een paar vrouwen. Wat het ook zo fijn maakt in het Trefpunt, is dat alles wat ze doen gewoon heel goed georganiseerd is. Er is over nagedacht. Er zit een goed team achter, mensen die aandacht hebben, zorgvuldig zijn en leren van hoe dingen gaan. De informatie is duidelijk – wie, wat, waar en wanneer – en je wordt opgebeld als er iets verandert. Ik vind het heerlijk dat ik er elke dag wel iets zou kunnen doen! Hoeft niet, maar dat het kan is al zo mooi. Het Trefpunt hoort voor mij bij de goede dingen van het leven, die moet je pakken!’